okul 2016 da bitti.2 yıldır boşta geziyordum. aralıkta askerden geldim.4 aydir gerçek bir işsizim.dış ticarete işine girmeye karar verdim. eğitimini aldım ama tecrübem yok diye reddedildim hep.bazı, binecek eşşek arayan iş yerlerini de ben reddettim. bir yerden başlamam gerek ama bi türlü başlayama
okul 2016 da bitti.2 yıldır boşta geziyordum. aralıkta askerden geldim.4 aydir gerçek bir işsizim.
dış ticarete işine girmeye karar verdim. eğitimini aldım ama tecrübem yok diye reddedildim hep.
bazı, binecek eşşek arayan iş yerlerini de ben reddettim. bir yerden başlamam gerek ama bi türlü başlayamadım. amacım bu işi öğrenip kendi işimi kurmak. büyük ihtimal bi gümrükçünün yanına girip oradan bi dış ticaret firmasına geçeceğim. izmir e alsancak a taşındım orada iş arıyorum. kordon, fuar, kafeler, barlar hepsi dibimde. ama para yoksa bunların da pek bi anlamı olmuyor tabi.
biraz param vardı o da bitmek üzere artık.
gelelim asil sorumuza…
ailemin zoruyla astsubaylik a başvurdum ve başvurum kabul edilmiş. parayi yatir sinava gel diyorlar. ama sorun şu ki ben astsubay olmak istemiyorum. ailem cahil, köylü, aç gözlü, para göz insanlar. sirtini devlete daya kafasındalar. bense paradan çok huzura mutluluğa önem veren birisiyim. çok fazla yaşamayacağım. 35 - 40 gibi intihar edeceğim. hiçbir şeyde gözüm yok. yani 10-15 yıllık bi ömrüm kaldı. belki o kadar da sürmez. bu zaman zarfında mutlu olduğum yerde !!! yaşamak, çalışmak, kitaplarımı okumak, dizi film belgesel izleyip, sevişmek, yiyip içip gezmek istiyorum. ama izmirde asgari ücretle özel sektörde bunları gerçekleştirmem pek mümkün gözükmüyor. bilmiyorum, belli olmaz yani. astsubay olursam 6 aylık eğitimden sonra doğuya ya da iç anadoluda bi yere atanacağım.( batı olsa da farketmez çünkü izmir değilse her yer aynı benim için. ) lojmanda veya tek başıma bi evde kalırım. ayda 4 milyar maaş… tutumlu-cimri biriyim. 2-3 yıl içinde mercedes, bmw, audi, honda… hangisini istersem alabilirim. bir sürü kadınla birlikte olabilirim. hafta sonu tatilim garanti. bayramlarda da yurtdışına ya da türkiyede istediğim yere gidip lüks otellerde kalabilirim. işten kalan zamanda da kitaplarımı okuyabilirim ama aklım hep izmirde olur. kitaba odaklanamam. bütün bunları yaşadığım halde, mutlu olacak mıyım ? tabiki hayır.
işten eve geldiğimde geceleri 4 duvar üstüme üstüme gelecek... o kadar param var, ne için ? kim için ? diye sormaya başlayacağım kendi kendime. bu hayatı yaşayan her arkadaşım bi süre sonra bi sevgili bulup hemen onunla evleniyorlar. ben de onlar gibi olmaktan korkuyorum, another brick on the wall olmak istemiyorum. askerdeyken bu saydığım hayatı yaşayan bir sürü komutan gördüm. bildiğin klasik memur hayati işte. hayır arkadaşım, ben bu hayatı yaşamak istemiyorum.
astsubay olunca bana beylik tabancası da verecekler tabi…
şekspirin dediği gibi - bi sahnede silah göründüyse o eninde sonunda patlar. –
yani ben o silahı mutlaka kullanırım. sadece kendim için de değil. toplum için, gitmeden bi kaç pisliği temizleyip de giderim…
bundan 8 yıl önce lise sonda polislik mülakatına girip geçmiş ama sınava bilerek ve isteyerek girmemiştim. girsem kazanır polis olurdum ve yukarıda yazdıklarımın hepsini yaşardım…
ama ben paraya değil bilgiye ulaşmayı tercih ettim ve üniversite okudum. pişman mıyım ? evet, biraz. ama hayatımda 1 keşke eksik. o hayatı yaşasam bu sefer de keşke üniversite okusaydim diyecektim. o zamanki polis olan arkadaşlarım da dangalağın teki zaten. parası var ama dangalak işte. tercih arkadaşlar tercih… her tercihin bir bedeli var. şimdi yine bi tercih yapmam gerek…
ne yapayım arkadaşlar ?
bana bi yol gösterin. bilmediğim bir şey söyleyin.
bu da böyle düşünmeme sebep olan konuşmalardan biri…
vocaroo.com